حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع: مَا أَخَذَ اللَّهُ عَلَى أَهْلِ الْجَهْلِ أَنْ يَتَعَلَّمُوا- حَتَّى أَخَذَ عَلَى أَهْلِ الْعِلْمِ أَنْ يُعَلِّمُوا
و درود خدا بر او، فرمود: خدا از مردم نادان عهد نگرفت که بياموزند، تا آن که از دانايان عهد گرفت که آموزش دهند.
(علمی، اعتقادی)
وَ قَالَ ع: شَرُّ الْإِخْوَانِ مَنْ تُكُلِّفَ لَهُ قال الرضي لأن التكليف مستلزم للمشقة و هو شر لازم عن الأخ المتكلف له فهو شر الإخوان
و درود خدا بر او، فرمود: بدترين دوست آن که برای او به رنج و زحمت افتی.
می‌گويم: (تکلّف و تکليف با مشکلات و به زحمت افتادن است، پس دوستی که انسان را دچار مشکلات می‌کند مايه شر است پس او از بدترين دوستان بشمار می‌آيد).
(اخلاق اجتماعی)
+ نوشته شده در شنبه 1 شهريور 1399برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاق اجتماعی,پند علمی,اعتقادی,مردم ندان,آموزش,مردم دانا,عهد,آموزش دادن,بدترین دوست, ساعت 14:44 توسط آزاده یاسینی
|
